Selamlar,
Bugün sizlere bilimsel olarak kanıtlanmış olan bir özdeyişten bahsedeceğim. Gerçi bunun kanıtlanması için herhangi bir deneye ihtiyaç ne kadar duyuldu bilemiyorum. Filozofların yarı deli - yarı dahi olanı. Friedrich Wilhelm Nietzsche bildiğiniz üzere bir çok yazar - psikolog - filozofa gösterici olmuştur. Nietzsche'nin insan duyguları tahlili konusunda nokta atışı yaptığı özdeyişlerden biri. " Beni öldürmeyen acı güçlendirir."
Gelin şimdi araştırmalardan söz edelim.
Başarılı olmak kadar başarısızlıkta hayatın bir parçası. Hiç bir insan ben hayatımda her zaman başarılı oldum diyemez. Herkes hata yapar, başarısız olur ve bunlar insana bir çok şey katar. Bu başarısızlıklar ilerleyen dönemdeki başarıların temelini oluşturduğu söylenebilir. Tecrübe olarak da adlandırılabilir.
ABD’deki Northwestern Üniversitesi’nde bulunan bilim insanları, insanların mesleki başarısızlık ile başarı arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için ileri analitikten faydalandılar. Çalışmalar sonucunda, kariyerinin başındaki başarısız olmuş insanların, çalışmalara devam etmesiyle uzun vadede daha başarılı olduklarını buldular.
Yapılan çalışmada, 1990 ile 2005 yılları arasında bilimsel çalışma yapmak amacıyla devletten hibe isteyen bilim insanlarının verileri kullanıldı. Bu genç bilim insanları iki farklı gruba ayrıldı. Birinci grup, hibe başvurusu yapıp, aldıkları puan sınırın hemen altında kalan bilim insanlarından oluşuyordu. İkinci grup ise hibe başvurusu yapıp ve sınır puanın hemen üstünde bulunan bilim insanlarıydı.
Bu veriler incelendiğinde, hibe alamayan bilim insanlarının on yıllık başarıları, hibe almayı başaran bilim insanlarının başarılarına göre yüzde 6.1 yüksek olduğu görüldü. Yani hibe alamayan bilim insanlarının makaleleri hibe alan bilim insanlarının makalelerine göre daha çok hit alıyordu. Yani bu sonuçta Nietzsche’nin sözünü ortaya çıkarıyordu.
Araştırma sonucunda başarısızlığında bir değeri olduğu fikrine ulaşıldı. İlerleyen günlerde ise, araştırma kapsamı genişletilerek diğer mesleklerdeki bu durumun nasıl olduğu araştırılacak.
* İnanın Nietzsche'nin bunun gibi araştırılsa bilimsel olarak kanıtlanacak bir sürü sözü var.
Öpüldünüz.
acı-para-başarı
YanıtlaSilacı=mesleki başarı
para=hibe
başarı=hit
Hitimiz düşükse acı içinde, artınca güçlü müyüz peki ?
Ya güç ?
Nemrut kendini ilah sanarken küçük bir sinekle beynini yemesi gibi bir şey mi ?
Bilim kanıtlar elbette ki...
İnsan olarak sen zorluklara dayan der meslek, başarı, para, güç gelir der. Bilim senin acına bakmaz ki. Nietzsche abimize de saygılar sevgiler sunuyorum.
Buradaki acı seninde yorumunda bahsettiğin üzere, mesleki başarıdan ele alınarak, bilimsel kanıtlara ulaşılmış. Bunu insan hayatının neresinde incelemek istersen incele..
YanıtlaSilEle aldıkların üzerinden yola çıkarsak, hitimiz artınca güçlüyüz.
Bunu da ister genel istersen spesifik açıdan ele alabilirsin. Gücün burada özgüvenini gösterir, sosyal açıdan seni geliştirir ve sürekli ileriye taşır.
Basit olarak özetlemek gerekirse,
acıyı sevmeli, acı düşman değil dostumuz olmalı. Bir şeylerden ders çıkartabilmeli ve başımıza gelen her kötü şeyin (acının) üzerine gitmeliyiz ki, acıyla üzerine gidilen her iş -daha sağlıklı- güzel sonuçlanır.. Acıyla yaptığın bir işin sonrasındaki o "ben yaptım"ın hazzı inan çekilen tüm acıya değiyor.
Yorumun için teşekkür ederim. :)
Haz diyorsun.
YanıtlaSilNe yaparsak yapalım sonu bizi hazza sürüklüyor değil mi ? İster bunu acıyla birleştir istersen de diğer başka envanterlerle. Yeryüzündeki en büyük afyondur haz. Milyar dolarların olur onun peşinde sürüklenirsin, beş kuruşun olmaz yine onun peşine düşersin.
Kesinlikle öyle.. Varoluşsal sancının tek doyumu tinsel hazdır bence.
SilYani diyoruz ki tininin ne kadar yükseklerde olmasını istiyorsan acının da o kadar yüksekte olması lazım. Tahterevalli gibi önce ağırlığı karşı tarafa ver sonraki round cepte. Doğru, haklısın varoluşsal sancının doyumu tinsel hazın içindedir fakat tinsel hazzımızın parantezini genişletmek gerekmez mi ? Bilim adamlarının baktığı pencereden bakıp tinsel hazzı elde etmenin yolu hit ile veya parayla elde edilen yapay hazlar mıdır ? Çocukken tahterevallinin öbür ucunda olup sıranı beklemekte tinsel bir hazdır. Tinsel haz doyumsuzdur ve doyurulamaz, o yüzden varoluşsal sancı da hiçbir zaman geçmez. Elde ettiğin her şeyin bir üst modeli vardır ve olacaktır..
SilYorumunu okuduktan sonra aklıma gelen Gorki'nin cümlesi ile yanıtlamak istedim.
Sil"Yaşam, insanların bastıramadıkları daha iyiye ulaşma istekleri yüzünden, hep yeterince kötü olacaktır."
Ve sanırım bu sebeple hep kısır döngü içerisinde yaşayacağız.